Από την έναρξη λειτουργίας αυτού του blog, είχαμε πει να μη δημοσιεύουμε σχόλια φίλων - και επομένως απαντήσεις σε αυτά - γιατί αφενός τα περισσότερα είναι ανώνυμα και αφετέρου γιατί κάτι τέτοιο θα ήθελε καθημερινή απασχόληση. Πολύ περισσότερο που σχεδόν όλα ήταν δυο καλές κουβέντες.
Κάνουμε μια μια εξαίρεση εδώ για κάποια σχόλια που λόγου χάρη μας ζητάνε πληροφορίες για μαγαζιά που μπορεί να ακούσει κανείς λαϊκά τραγούδια ή για κάποια άλλα που έχουν ένα προσωπικό χαρακτήρα ή ένα συναισθηματικό περιεχόμενο.
Ας πούμε για τα μαγαζιά, προσωπικά θέλω να ακούω ωραία μπουζούκια και εκφραστικές φωνές (πρωτότυπο! Ε!). Τέλος πάντων, εγώ πάω στο Γιάννη το Βλάχο, στον Τατασόπουλο, στον Πάππο, στον Στεργιου και σε κάτι - πολύ - νεότερους, όπου τους βρώ. Μου είπαν οτι ήταν πολύ ωραία στου Γιάννη του Μωραϊτη, με τον Δουμουλιάκα, που δεν μπόρεσα να πάω, λόγω γρίπης, αλλά υπάρχουν και πολλά (και πολλοί) ακόμη. Στα μεγαλύτερα μαγαζιά δεν με έχει τραβήξει κάτι ως τώρα.
Για το φίλο που ρωτάει για το μπαγλαμαδάκι του Μάρκου, να διευκρινίσω ότι δεν είχε όνομα κατασκευαστή.
Ακόμη κάτι πιό προσωπικό, για τον Γιώργο Σορώτο, γιό του κιθαρίστα Νίκου Σορώτου: Φίλε μου είχα γνωρίσει τον πατέρα σου και είχαμε παίζει και μαζί. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις. Λυπάμαι ειλικρινά για την απώλειά του. Δεν το ήξερα οτι έφυγε από τη ζωή.
Όσο για το γείτονά μου, που μου γράφει λεπτομέρειες για την περίφημη ταβέρνα του Μάνθου στην πλατεία Βαρνάβα, στο Παγκράτι, ελπίζω να βρεθούμε σε κανα καφενείο στην περιοχή.
Εν πάση περιπτώσει, για όλους τους φίλους ισχύει - ακόμη... - το τηλέφωνο του περιοδικού (210 7568887, βραδυνές ώρες) για άμεση επικοινωνία.
Υ.Γ. Και κάτι σημερινό, για την κολωτούμπα (όπως την χαρακτήρισε κάποιος φίλος) της Τσαλιγοπούλου, που αρχικά είπε οτι τα πράγματα θα είναι χειρότερα με το Σύριζα και μετά έκανε διευκρινιστική δήλωση οτι θα ψηφίσει το κόμμα αυτό. Εγώ πιστεύω οτι και οι καλλιτέχνες είναι κι αυτοί πολίτες και κανείς δεν μπορεί να τους αφαιρέσει το δικαίωμα να κάνουν πολιτικές δηλώσεις - όποιες κι αν είναι αυτές, ακόμη και να τις αλλάζουν όποτε θέλουν. Και όλοι εμείς θα κρίνουμε...Με όση κρίση μας έχει απομείνει.
Κάνουμε μια μια εξαίρεση εδώ για κάποια σχόλια που λόγου χάρη μας ζητάνε πληροφορίες για μαγαζιά που μπορεί να ακούσει κανείς λαϊκά τραγούδια ή για κάποια άλλα που έχουν ένα προσωπικό χαρακτήρα ή ένα συναισθηματικό περιεχόμενο.
Ας πούμε για τα μαγαζιά, προσωπικά θέλω να ακούω ωραία μπουζούκια και εκφραστικές φωνές (πρωτότυπο! Ε!). Τέλος πάντων, εγώ πάω στο Γιάννη το Βλάχο, στον Τατασόπουλο, στον Πάππο, στον Στεργιου και σε κάτι - πολύ - νεότερους, όπου τους βρώ. Μου είπαν οτι ήταν πολύ ωραία στου Γιάννη του Μωραϊτη, με τον Δουμουλιάκα, που δεν μπόρεσα να πάω, λόγω γρίπης, αλλά υπάρχουν και πολλά (και πολλοί) ακόμη. Στα μεγαλύτερα μαγαζιά δεν με έχει τραβήξει κάτι ως τώρα.
Για το φίλο που ρωτάει για το μπαγλαμαδάκι του Μάρκου, να διευκρινίσω ότι δεν είχε όνομα κατασκευαστή.
Ακόμη κάτι πιό προσωπικό, για τον Γιώργο Σορώτο, γιό του κιθαρίστα Νίκου Σορώτου: Φίλε μου είχα γνωρίσει τον πατέρα σου και είχαμε παίζει και μαζί. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις. Λυπάμαι ειλικρινά για την απώλειά του. Δεν το ήξερα οτι έφυγε από τη ζωή.
Όσο για το γείτονά μου, που μου γράφει λεπτομέρειες για την περίφημη ταβέρνα του Μάνθου στην πλατεία Βαρνάβα, στο Παγκράτι, ελπίζω να βρεθούμε σε κανα καφενείο στην περιοχή.
Εν πάση περιπτώσει, για όλους τους φίλους ισχύει - ακόμη... - το τηλέφωνο του περιοδικού (210 7568887, βραδυνές ώρες) για άμεση επικοινωνία.
Υ.Γ. Και κάτι σημερινό, για την κολωτούμπα (όπως την χαρακτήρισε κάποιος φίλος) της Τσαλιγοπούλου, που αρχικά είπε οτι τα πράγματα θα είναι χειρότερα με το Σύριζα και μετά έκανε διευκρινιστική δήλωση οτι θα ψηφίσει το κόμμα αυτό. Εγώ πιστεύω οτι και οι καλλιτέχνες είναι κι αυτοί πολίτες και κανείς δεν μπορεί να τους αφαιρέσει το δικαίωμα να κάνουν πολιτικές δηλώσεις - όποιες κι αν είναι αυτές, ακόμη και να τις αλλάζουν όποτε θέλουν. Και όλοι εμείς θα κρίνουμε...Με όση κρίση μας έχει απομείνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου