ΕΡΤ, Απεργία - κάτι σκέψεις

Κουτσή, στραβή κι ανάποδη (και, βεβαίως, και σπάταλη), τώρα με την απεργία των κρατικών καναλιών, καταλάβαμε πόσο μας λείπει η ΕΡΤ. Τα τρία κρατικά κανάλια είχαν καλές, μέτριες και κακές εκπομπές. Και πάντως, παρά τις προσπάθειες κάποιων να κάνουν την κρατική τηλεόραση "ανταγωνιστική" της ιδιωτικής, συνολικά κάτι είχε μείνει από τη λογική που πρέπει να έχουν τα δημόσια ΜΜΕ. Δηλαδή τη λογική της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, της παρουσίασης έργων πολιτισμού, του σεβασμού του τηλεθεατή και γενικώς την λειτουργία με βάση κάποιους κανόνες.

Είναι κάποιες εκπομπές που μας εκνευρίζουν: Κάποιες ανεπαρκέστατες κυρίες που τάχα ασχολούνται με πολιτιστικά θέματα, αλλά είναι στην ουσία του ίδιου επιπέδου με την Τατιάνα Στεφανίδου. Κάτι άλλες βαρετές εκπομπές που δεν έχουν καμμιά αναφορά, ούτε στον πολιτισμό, ούτε στην πληροφόρηση, αλλά προφανώς γίνονται είτε γιατί κάποιος έβαλε κάποιους ή κάποιες για να τους βολέψει ή για να κερδίζουν χρήματα διάφοροι επιτήδειοι με εξωτερικές ή μικτές παραγωγές. Τον κατάλογο θα μπορούσε να τον συνεχίσει ο καθένας από μάς μόνος του... Όμως, υπάρχουν: Οι σοβαρές (άν και φλύαρες) έιδήσεις. Επίσης η αξιοπρεπέστατη πρωϊνή ενημερωτική εκπομπή της Μαρίας Σαράφογλου. Τα δημοτικά τραγούδια αν και σε μια παρωχημένη και στείρα παρουσίαση, τα πιό καλά ντοκυμανταίρ, το "Έχει γούστο της Τσουκαλά", με πραγματικά πλούσια και σοβαρή θεματογραφία, οι "Ανιχνεύσεις" του Σαββίδη και "Ο τόπος και το τραγούδι του" στην ΕΤ 3 (αν και εκεί υπάρχει μπάχαλο στο πρόγραμμα) και μερικές ακόμα αρκετά καλές εκπομπές.

Τέλος πάντων, αυτές τίς μέρες αναγκαζόμαστε να βλέπουμε τα απαίσια ιδιωτικά κανάλια, αυτά που έπαιξαν τον πιο άθλιο ρόλο για την δημιουργία της σημερινής ξεφτίλας στην ελληνική κοινωνία, αυτά που δημαγωγούν ασύστολα και κολακεύουν και κοροϊδεύουν τον κόσμο, αυτά που κατάφεραν να κάνουν τους πολιτικούς "κότες", όπου ο κάθε αγράμματος και άσχετος δημοσιογραφίσκος τους κάνει μαθήματα και τους βρίζει εν ονόματι "των δικαίων του λαού".

Κλείνοντας θυμάμαι την θλιβερή περίοδο 1988-89 όταν ΟΛΟΙ οι πολιτικοί πανηγύριζαν για την δημιουργία της "ελεύθερης" τηλεόρασης, η οποία έφτασε να γίνει το σημερινό έκτρωμα, κυρίως εξαιτίας - πράγματι - των ίδων των πολιτικών οι οποίοι αντί να εφαρμόσουν νόμους καί κανόνες, προσπάθησαν αφενός να πάρουν με το μέρος τους τους καναλάρχες/εργολάβους/προμηθευτές και αφετέρου διατήρησαν ένα καθεστώς ημιπαρανομίας πιστεύοντας οτι έτσι θα μπορούν να τους εκβιάζουν.

Αλλοίμονό τους!...Και το χειρότερο: αλλοίμονό μας...

(Στη φωτογραφία ο μεγάλος συνθέτης Τάκης Σούκας - όχι βεβαίως σε ιδιωτικό κανάλι...)

Γ.Ι.Κ.