Αποχαιρετήσαμε σήμερα έναν πολύ αγαπημένο ηθοποιό και σπουδαίο άνθρωπο. Στα πολλά και σημαντικά που είπαν και έγραψαν συνάδελφοι και φίλοι του, θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ μια γνώμη για το Θανάση Βέγγο που τον γνώρισα και προσωπικά στα παλιά χρόνια και κάναμε και κάποιες φορές παρέα, χάρη στους κοινούς φίλους Τάκη Παπαγιαννίδη και Ντίνο Κατσουρίδη.

Νομίζω ο οτι ο Βέγγος αρνήθηκε σ' όλη του τη ζωή να δεχτεί οτι υπάρχει "το κακό". Το έβλεπε γύρω του, το είχε υποστεί και ο ίδιος πολλές φορές, αλλά το ξόρκιζε με την υπέροχη στάση του απέναντι στη ζωή.
Του χρωστάμε όλοι. Προσωπικά του χρωστάω και κάτι ειδικότερο: την "ανακάλυψη" του Ζαμπέτα! Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του΄70, κάποιοι από μας που είμασταν φανατικοί ρεμπετόφιλοι, με 10 ζευγάρια παρωπίδες ο καθένας, ο Θανάσης Βέγγος μου μίλησε για την ευαισθησία του Ζαμπέτα και με έκανε να σκύψω το κεφάλι, να την ψάξω και να την καταλάβω. Ο Βέγγος λάτρευε τον Ζαμπέτα - γιατί τον είχε καταλάβει...

Αγαπημένε Θανάση, σε αποχαιρετούμε με αγάπη κι ευγνωμοσύνη